lise hobileri

şiir yazmak ve kızlara yazmak arasında kararsız kalıp şiirler ile kızlara yazmak (bkz: neden şiir yazılır)

(bkz: uyumak) edit: dersten derse değişir aslında.

kız meslek lisesi önünde kız kesmek. (bkz: selam ben tırrek)

okul lavabosunda sigara içmek.

hayal kurmak (bkz: fakir hobisi)

kendi çeteni kurup alt dönemler başta olmak üzere okulda çocuk dövüp terör estirmek (bkz: daltonlar)

öğle arasında, bahçeye tüm arkadaşlarla birlikte çete gibi inip, en büyük masaya oturup dedikodu yapmak.

öğretmen masasına usulca yaklaşıp kimse görmeden öğretmenin eşyalarının arasına esrarengiz notlar bırakmak.. yanlış anlaşılmasın ilan-ı aşk türevlerinden değil.. misal bir keresinde din hocasının kitabının arasına üzerinde "bugün allah için ne yaptın?" yazılı bir not bırakmıştım adam derste bakıp tebessüm etmişti, ben de aynı şekilde :p güzel günlerdi ya...

önemli anıları,deftere yazardım.çok güldüğümüz,unutmamamız gereken anıları.hala o defter durur,açar gülerim arada.

hocaları deli etmek en büyük hobim

tenis kortunda voleybol topuyla futbol oynamak.çünkü küçükköy meslekli olmak bunu gerektirir.

liseye ait aklımda hiç güzel bir şey yok,bok gibiydi

müdür yada müdür yardımcısının odasını adres edinip sürekli tartışmak

uyku, hocalarla muhabbet, oyun muhabbetleri.

kankası hoşlandığı çocuğu görsün diye okulu tavaf etmek

kış aylarında kız kıza toplanıp koridorda ki kaloriferlere yaslanıp muhabbet etmek

okuldan kaçıp kahve gibi bir yerde (cafe falan çok yoktu o zamanlar) kızlarla çay sigara yapmak.

nedenini bilmiyorum da arkadaslara ve öğretmenlere muhalefet olmak habimdir yani kafan varsa kullan da cevap ver bana amk salağı

istisnasız her sene duvar kenarı en arka köşede oturup tüm sınıfı oradan yönetmek

sırada uhuyla hunharca oynamak.

en arka sırada oturup sıranın altına gizlenen cips,jelibon,şeker vs.yi ders eşliğinde yavaş yavaş yemek.

sıraya şaheser çizmek. bazen çizim şeklinde değil yontma şeklinde eser bırakılır.

amaçsızca tenefüslerde binanın çevresini zibilyon kere tavaf etmek ve bunu yaparken hiç bir hava koşulu gözetmemek de bir tanesi tabi.

hocaların ne dediğini anlamazdan gelmek. çok eğlenceli, çıldırıyorlar falan avsbdjdk

kapının önünde hoca gelene kadar bekleyip gelen geçene muhalefet olmak

sınıfın tavanına ayak izini bırakmak.

her fırsatta top oynamak,üniversiteye geçtim hala bir fırsat bulduğumda okulun basket sahasına iniyorum.yeditepe'deki tek liseli benim her halde

en buyuk hobim çenemle hocaların ödevlerinden kurtulmak.

haftanın başında kıyafet kontrolünden sıyrılma çabaları hobi mi fobi mi orası tartışılır

net voleybol oynamak.hatta alt üst sınıflardan karışık takım kurmak.voleybolu herkese sevdirmek üstüne voleybol turnuvası düzenletmek ve tabiki birinci olmak..

ilk dersten son derse kadar kütüphanede kafa dinlemek.

masa tenisi ps2 makarna

silgi, çöp vs sıranın altında bulunan herhangi bir şeyi arkadaşa fırlatmak, yenilen kek bisküvi vs.den ağızda kalan son kırıntıları milletin üstüne tükürmek (bkz: bizi pislik bizi); arkadaşın teneffüste sırada bıraktığı test kitabının bazı sayfalarına minik, tatlı penisler çizmek (bkz: ona küçük sürprizler yapın); ders esnasında can sıkılınca sıraya seksi bi hatun çizip, belirli bölgelerine "k.e." dövmesi ve kelebek dövmesi çizdikten sonra x annesi ehuehhue diye arkadaşa sataşmak, sonrasında o yeteneksiz arkadaş tarafından çizilen çöp kadın ile arigold annesi karşılığını almak asdklaslaksd ulan ne saçma şeylerle ne kadar eğlenmişiz ya :d

kızların ojelerini çalıp saga sola biseyler yazmak eve gidince de bol bol 31 cekmek bizde yalan yok aga

ben liseyi yatılı okulda okuduğum için en büyük hobimiz okuldan kaçmak. ilçe değiştirmenin bile yasak olduğu yerde ilçe değiştirip izin saatlerinden çok sonra gelirdik devirlerde atlayıp girerdik birde lys ye bir iki hafta kala kızlı erkekli kaçıp parkta akşam üstü çiğdem kola yapardık. oman tanrem onun tadı hiç bir yerde yoktur i. ( not çalışmadık ama hepimiz çok güzel üniversiteleri kazanıp mezun olduk)

ümraniye endüstri meslek lisesinde okuyordum. bilenler bilir 800 metre alan içerisinde 5 lise vardı. öğlen arasında yemeğimi yedikten sonra en yakın olan ticaret lisesinin önüne giderdim. hem yakın hem çok kız var hemde çok güzel mevzular olurdu. çekirdek çitler etrafı izlerdim.

metroda uyumaktı

mesela en büyük hobimiz o sınıf kapımızın hemen yanındaki okulun bahçesine bakan köşede yaptığımız muhabbetlerdi galiba. ulann efsane sohbetler döndü o köşelerde yaa